Fruit voor het Volk: eerste bedeling

Afgelopen vrijdag voormiddag hebben de Bockenreyders voor de eerste maal fruit uitgedeeld aan passanten ter hoogte van de provinciale bibliotheek in Hasselt. Meer dan honderd kilogram appels en peren werden gratis weggegeven aan verbaasde mensen. Wat vooral opviel was dat de mensen niet gewoon waren om gratis iets te krijgen wat ook effectief nuttig is, wat echter niet wil zeggen dat de reacties iets anders waren dan positief over de volledige lijn. We kregen van één van de passanten ook de vraag, bij wijze van grap, of dit een initiatief was van "den Steve" waarop we hem konden geruststellen en uitleggen dat dit ècht gratis is!
We kijken al uit naar de volgende bedeling, voor het Volk, door het Volk!

Fruit voor het Volk

De komende week zullen de Bockenreyders zorgen voor het gratis verdelen van appels en peren onder de Hasseltse bevolking. Al het door ons verdeelde fruit is afkomstig uit ons eigenste Haspengouw. Wij delen dit gratis uit omdat deze vruchten afkomstig zijn uit het zogenaamde "afvalfruit", fruit dat omwille van grote, vorm of kleurverschil niet verkocht wordt. Hieruit zijn door ons de perfect eetbare en lekkere vruchten geselecteerd om te vermijden dat dit gezonde lekkernij verloren gaat.

In de zakjes vindt u ook een briefje terug met onze boodschap:

Armoede & globalisering
Wist u dat in België…
1 op 7 onder de armoedegrens leeft… en dit cijfer stijgende is?
5% van de voltijdse arbeiders toch niet het hoofd boven het water kan houden… en dit cijfer stijgende is?
nergens in Europa de pensioensuitkeringen zo laag zijn… en het Zilverfonds leeg is?
de belastingen bij de hoogste ter wereld zijn… vooral voor de laagste inkomens?

En wist u daarbij dat dit fiscaal systeem van België een paradijs maakt voor een handvol multinationals, maar een ramp is voor de nationale ondernemer? De arbeidskosten zijn danig hoog dat onze KMO’s zich blauw betalen, maar dit geld komt door de inkomensbelastingen meteen terug bij de overheid terecht die het dan gebruikt voor de multinationals en hun belangen te behartigen. Een van deze belangen is het invoeren van goedkope werkkrachten, die onze lonen laag houden en via zwartwerk onze nationale ondernemers wegdrukken. Daarbij wordt dit beleid door de EU aangemoedigd tot het punt dat de bescherming van onze eigen economie en onze eigen mensen bijna een misdaad is geworden.

Agricultuur & globalisering
Onze boeren zijn niet zonder goede reden aan het protesteren in Brussel. De EU is van plan onze landbouw aan de grillen van de onevenredige wereldmarkt over te laten door het protectionisme beleid stop te zetten. Onze landbouw krijgt zo de keus tussen een betonwoestijn en buitenproportioneel dure biologische teelt. Voedsel voor de massa zal hierdoor uit landen als China komen en van uiterst dubieuze kwaliteit zijn (denken we aan het 2008 schandaal rond Chinese melk). Wie het Oxfam-verhaal gelooft dat hierdoor tenminste arme Afrikaantjes worden geholpen kunnen beter beseffen dat enkel in ‘samenwerking’ met Chinese bedrijven deze hun producten op onze markt kunnen afzetten. Hun arbeidsvoorwaarden en afzet zal door deze bedrijven bepaald worden, die vanzelfsprekend voorrang aan hun eigen economie geven.

Stop armoede! Stop globalisering!
Tegen dit tempo zullen we volledig aan de grillen van de wereldmarkt worden overgelaten. We zullen enkel bij multinationals kunnen werken en enkel geïmporteerde voeding kunnen kopen. Elke druppel melk en elke korrel graan krijgt hierdoor een prijskaartje, een dat wij niet kunnen bepalen. Naarmate internationale concurrentie en immigratie toeneemt zal ons loon en onze sociale zekerheid onder zware druk komen te staan. Dan zal het niet lang meer duren vooraleer velen hun dagelijks brood niet meer kunnen veroorloven. Nu reeds zijn de eerste tekenen van de hongerspiraal zichtbaar in ons land, vooral bij bejaarden, waar 1 op 4 onder de armoedegrens leeft!

Enkel een absolute stop van de globalisering op alle vlakken en een herwaardering van nationale economie en agricultuur kunnen ons hiervan behoeden. Hier kan van geen andersglobalisme sprake zijn, enkel door nationale soevereiniteit hebben we de middelen in handen om een sociaal beleid te voeren in dienst van het volk.
Zoniet, dan zitten we straks allemaal met de gebakken peren!

Iedereen die wil bijdragen aan onze werking, financieel, materieel of fysisch, of verdere vragen heeft mag steeds contact met ons op nemen.

Boek: Doodlopende hulp van Dambisa Moyo

Schrijnende verhalen kent Afrika genoeg, maar zelden kreeg de wanhoop zo'n duidelijk gezicht als op 2 augustus 1999. In Zaventem vonden vliegtuigmonteurs in een Airbus de lijken van twee Afrikaanse pubers. De jongens, veertien en vijftien jaar oud, hadden zich op de luchthaven van Guinee verscholen in een luik van het landingsgestel. Ze hoopten op een betere toekomst in Europa, maar tijdens de vlucht vroren ze dood. De jongens hadden een in gebrekkig Frans geschreven brief bij zich. 'Aan de leiders van Europa. We lijden verschrikkelijk in Afrika. We hebben oorlog en ziekte en te weinig eten. Help ons.'

Veel Westerse landen kampen met een enorm schuldgevoel als het gaat om ontwikkelingslanden. En terecht, na een geschiedenis van uitbuiting en slavernij. Dus geven we geld, veel geld. Alleen al de EU besteedt dit jaar 66 miljard euro aan ontwikkelingshulp. Het geld dat mensen zelf aan goede doelen en inzamelacties geven mag je daar nog bij optellen. Maar wat heeft de gemiddelde inwoner van Afrika aan al dat geld? Helemaal niks, schrijft Dambisa Moyo in haar boek Doodlopende hulp. De econome werkte als consultant voor de Wereldbank en ze promoveerde aan de universiteit van Oxford. Wat voor haar spreekt is dat ze opgroeide in Zambia, want meestal zijn het blanke Westerse mannen die ons uitleggen hoe we arme negertjes moeten helpen. Moyo's boek is geen lichte kost en veronderstelt een behoorlijke economische basiskennis bij de lezer, maar dat maakt het verhaal niet minder interessant. Moyo becijfert dat ontwikkelingshulp de laatste vijftig jaar niets heeft uitgehaald. Sterker nog, de gulle giften aan ontwikkelingslanden werken juist averrechts. Neem die 100.000 muggennetten die naar malariagebieden werden gestuurd. Ongetwijfeld goed bedoeld, maar de lokale nettenmakers gingen daardoor failliet. En zo gaat het vaker: geldinjecties van buitenaf verstoren de lokale economie. En weldoeners als Bono en Bob Geldof? Volgens Moyo doen ze Afrika meer kwaad dan goed. Hulp zorgt voor afhankelijkheid en maakt kwakkelende economieën alleen maar zieker. Want over vijf jaar zijn die muggennetten aan vervanging toe en in Afrika zelf is dan natuurlijk geen nettenfabriek meer te vinden...

Dan is er nog het probleem van corruptie. Zomaar een voorbeeld: van elke dollar ontwikkelingsgeld die wordt besteed aan onderwijs in Oeganda komt niet meer dan twintig cent daadwerkelijk bij scholen terecht. De rest gaat naar ambtenaren en bureaucraten die achterover leunen in hun stoel en daar wachten op de volgende buitenlandse cheque. Hulp, zo schrijft Moyo, maakt de corrupte regimes sterker en de bevolking zwakker.

Wij vragen ons af of de politiek correcte vingerwijzers nu weer met termen als racisme en fascisme gaan gooien, of dat hun ogen eindelijk eens open gaan?

(Bron: Quest 08/2009 en Doodlopende hulp)

Antikriegstag, de Bockenreyders gaan!

In 2001 begon de internationale "war against terrorism" van de Verenigde Staten in Afghanistan. Twee jaar later bestookten Anglo-Amerikaanse gevechtseenheden Irak met bommen en granaten. Het zogezegd bezit van massavernietigingswapens van Saddam Hussein, werd toen aangehaald als reden voor de oorlog. Dat deze wapens nooit hebben bestaan, dat het enkel een propagandazet was ter vergoelijking van agressie interesseerde niemand achteraf.

Deze twee voorbeelden zijn slechts de meest recente daden van agressie in een lange reeks van terreurdaden die de laatste decennia door Amerika over de wereld werden uitgezaaid, en jammer genoeg zullen het hoogstwaarschijnlijk niet de laatste zijn aangezien soevereine staten als Syrië en Iran al lang een doorn in het oog zijn van de Amerikaanse en Israëlische machthebbers.

Al die oorlogszucht wordt steeds op dezelfde manier verantwoord: Ze zeggen dat we de democratie en de Westerse beschaving moesten verdedigen; dat het ging om het brengen van vrijheid en mensenrechten; dat "schurkenstaten" preventief moesten verhinderd worden militair potentieel te ontwikkelen.

Maar wat zal de gepreekte democratie zijn? Waarom moet een zogenaamde "Westerse beschaving" opgedrongen worden aan mensen van niet-Westerse origine? Hoe kunnen mensenrechten en vrijheid opgedrongen worden, met behulp van martelkampen en gevangenissen dan nog? Waar haalt de VSA het recht vandaan om te beslissen over de situatie in een ander land?

Bij nader onderzoek blijken al deze motiveringen slechts holle frasen te zijn die dienen om iets veel diepers te verbergen: de natuur en basisprincipes die de grond vormen van de Amerikaanse staat (en alle andere Westerse democratieën): kapitalisme!

Het is dat kapitalisme, samen met haar aanhangers en advocaten, dat onaflatend probeert haar macht en globale invloed uit te breiden door middel van economische en militaire agressie. Volkeren, Culturen en naties die millennia gegroeid en gebloeid hebben worden herleid tot stof en as als ze in de weg komen van de onverzadigbare hebzucht van steeds grotere, steeds feller gestandaardiseerde markten die inherent zijn aan de kapitalistische gedachte. Na hun vernietiging worden de staten herbouwd voor het nut van de internationale financiële krachten - niet als soevereine volksstaten maar als onvrije slavenkolonies van de wereldeconomie.

Deze hoofdoorzaak van alle ongeluk vandaag in de wereld en ook en zeker bij ons eigen volk moet gestopt worden met alle mogelijke middelen. Zo lang als het fundamentele kwaad van het kapitalisme niet bij de wortels wordt bestreden zal onze strijd voor een betere toekomst enkel uitdraaien op een bevechten van effecten en symptomen, niet tegen de oorzaak zelf.

Wij willen dat er een einde komt aan het oorlogszuchtig en agressief imperialisme! En we weten dat dit doel enkel bereikt kan worden door een nieuw en positief wereldbeeld, dat het kapitalisme, liberalisme en de egoïstische levensstijl zal verslaan. Een nieuw wereldbeeld en levensstijl waarin de natuurlijke menselijke gemeenschap - het volk - centraal staat samen met de culturele en creatieve prestaties die hieruit voortvloeien; een wereldbeeld dat de economie ziet als een dienaar van het volk en niet vice versa; een wereldbeeld waarin oorlogen om economische belangen onaanvaardbaar zijn!

Het is deze motivatie die mensen over heel de wereld op straat stuurt, telkens opnieuw, en hen de vervolging en angsten laat doorstaan. Het is deze motivatie die hen steeds opnieuw kracht en moed geeft! Zij hebben ingezien dat de wereld niet kan veranderen zonder hun eigen toewijding. En ook jij kan je eigen kleine stukje bijdragen aan een betere, rechtvaardigere en vreedzame toekomst.

Neem deel aan de Anti-oorlogsdag in Dortmund op 5 september 2009, tegen het oorlogszuchtig en agressief imperialisme!